Στις 15 Νοεμβρίου 1951 καταδικάζεται σε θάνατο ο Νίκος Μπελογιάννης, με τον νόμο 509/1947 περί κατασκοπείας για απόπειρα ανασυγκρότησης του Κ.Κ.Ε. Θα εκτελεστεί στις 30/03/1952
Καταδικάστηκε με το «ιδιώνυμο» (ειδικό) αδίκημα όπως περιγράφεται σε νόμο που ψηφίστηκε το 1929 (N. 4229) μετά από πρόταση της κυβέρνησης Βενιζέλου. Επρόκειτο για νόμο "Περί μέτρων προστασίας του κοινωνικού καθεστώτος και προστασίας των ελευθεριών των πολιτών". Ο στόχος του ήταν η ποινικοποίηση των "ανατρεπτικών" ιδεών, ιδιαίτερα η δίωξη κομμουνιστών, και η καταστολή των συνδικαλιστικών κινητοποιήσεων.
Με την επίκληση του "ιδιωνύμου" διαλύθηκαν οι περισσότερες εργατικές οργανώσεις προς τα τέλη του έτους 1930. Οι Αλ. Παπαναστασίου και Γ. Καφαντάρης είχαν αντιδράσει έντονα κατά την ψήφιση του ιδιωνύμου. Αξιοσημείωτη ήταν η απόρριψη από τον Βενιζέλο της πρότασης του Παπαναστασίου να διώκονται με το «ιδιώνυμο» όχι μόνο οι κομμουνιστές αλλά και οι φασίστες.
Η δικτατορία του Μεταξά δεν χρειάστηκε να προσθέσει τίποτε στη νομοθεσία του Βενιζέλου, περιοριζόμενη δια του Α.Ν. 117/1936, στην εντατικοποίηση του ελέγχου των πολιτικών φρονημάτων, θεσπίζοντας τις περίφημες "δηλώσεις μετανοίας". Αντίθετα μετά την απελευθέρωση, και συγκεκριμένα το 1947 ψηφίσθηκε ο Αναγκαστικός Νόμος 509/1947 όπου δια του άρθρου 2 το αδίκημα αυτό υπάχθηκε στη δικαιοδοσία των στρατοδικείων, που είχε επαναφέρει σε λειτουργία διαρκείας, παρά το τέλος του πολέμου, ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός λίγους μήνες πριν να παραδώσει την εξουσία. Σύμφωνα μ΄αυτόν τον νόμο, προβλέπονταν η ποινή θανάτου για τους αρχηγούς ή τους οδηγούς συστασιωτών και η ποινή ισόβιων δεσμών για τους απλούς συστασιώτες.
Μερικές από τις πιο γνωστές φυλακές κρατουμένων του νόμου Α.Ν. 509 (ο νόμος περί Ιδιώνυμου δηλαδή) ήταν η Μακρόνησος η Γιάρος το Λαζαρέτο Κέρκυρας,οι περίφημες φυλακές Αβέρωφ, το Δαφνί και άλλες. Στο γνωστό ποίημά του, 4.000 στίχων, "Οι γειτονιές του κόσμου" ο μεγάλος μας ποητής Γιάννης Ρίτσος γράφει για την Μακρονήσο του 1949 ότι υπήρχαν 12.000 φυλακισμένοι, 30.000 εκτοπισθέντες και 3.500 εκτελεσθέντες.
Απόσπασμα από την ταινία του Νίκου Τζίμα ο Άνθρωπος με το Γαρύφαλλο παραγωγή 1980
"Μετά την απολογία του Μπελογιάννη, η Έλλη Ιωαννίδου (Παππά) του προσφέρει ένα γαρύφαλλο, σε μια στιγμή τρυφερότητας και αγάπης σ' εκείνες τις εξαιρετικά τραγικές ώρες. Η φωτογραφία θα κάνει το γύρο του κόσμου και ο Πικάσο θα σχεδιάσει το περίφημο σκίτσο του «Ανθρώπου με το γαρύφαλλο», συμμετέχοντας ο ίδιος με τον τρόπο αυτό στη διεθνή διαμαρτυρία"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας