Kάπως έτσι ξεκίνησε η επανάσταση
Οι αρχές πήραν αμέσως μέτρα για να προστατευθούν, χιλιάδες αστυνομικοί στήθηκαν μπροστά απ' την οικία της Εξουσίας.
Μα το νέο δεν άργησε να μαθευτεί πως χτύπησαν τον Έρωτα.
Πρώτοι τρέξανε κοντά του οι ποιητές, που η επικοινωνία τους με τον έρωτα είναι συνεχής και αδιάκοπη. Ύστερα έφτασαν οι αναρχικοί και οι καλλιτέχνες. Δεν άργησαν να φανούν και οι ρομαντικοί γύρω απ' το χτυπημένο κορμί του Έρωτα, που είχε σωριαστεί στο δρόμο, ακούνητος, με τα μάτια ορθάνοιχτα.
Ο δρόμος γέμισε όταν έφτασαν και οι έφηβοι,
που δεν τον γνώρισαν ποτέ μα του 'χαν απόλυτη πίστη.
Ήσαν συντετριμμένοι αλλά κυρίως οργισμένοι.
Η ένταση ανέβηκε με την άφιξη αυτών που είχαν αρνηθεί τον έρωτα, αμέτρητοι άνθρωποι που είχαν πλησιάσει τον έρωτα από τόσο κοντά που κάηκαν, και δεν τον θέλησαν ξανά. Τώρα τρέχαν σαν παλαβοί να δουν αν ζει ή αν τον έχασαν για πάντα.
Όταν έφτασαν και οι υπόλοιποι, όσοι κάποτε γνώρισαν τον έρωτα και τον αγάπησαν, τα πράγματα φάνηκαν πως δεν θα είναι πια ίδια. Τόσος κόσμος δεν βρέθηκε ποτέ ξανά μαζί. Έρχονταν, και έρχονταν, ατελείωτο πλήθος.
Εκείνη την ημέρα άλλαξαν όλα, την ημέρα που οι άνθρωποι κατάλαβαν ποιος είναι ο αληθινός τους Θεός. Και πως τα βέλη του δεν σημαδεύουν την καρδιά αλλά τον φόβο.
Όσο για τους ερωτευμένους, όλους εκείνους που σε κάποια μεριά του πλανήτη ζούσαν τον έρωτα τη στιγμή της επίθεσης, δεν φάνηκαν ποτέ. Κανείς δεν είχε άλλωστε τέτοια απαίτηση. Αυτοί ήταν που κράτησαν τον έρωτα ζωντανό εκείνες τις δύσκολες ώρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας