Οι κροίσοι στη κρίση

  (ΔΕΝ)    ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ   Ο Ι   ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕΓΙΣΤΑΝΕΣ

  ΚΑΙ ΦΟΡΟΑΣΥΛΙΑ: Η ΑΦΑΙΜΑΞΗ ΤΩΝ ΑΔΥΝΑΜΩΝ ΚΑΙ ΤΟ «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» ΤΩΝ ΙΣΧΥΡΩΝ
ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΛΕΗΛΑΤΗΣΕΙ ΤΑ ΛΑΪΚΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ, ΔΙΧΩΣ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΠΡΟΘΕΣΗ ΝΑ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΕΙ ΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΛΟΥΤΟ. ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΑΛΩΒΗΤΑ Ή ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΕΙ ΤΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ, ΤΩΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ. ΕΝΑΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ, Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΝΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ, Ο

ΣΟΚΡΑΤΗΣ ΚΟΚΚΑΛΗΣ, ΕΝΑΣ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗΣ/ΚΑΝΑΛΑΡΧΗΣ, Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΛΑΦΟΥΖΟΣ, ΚΙ ΕΝΑΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΣ, Ο ΝΙΚΟΣ ΜΑΝΕΣΗΣ, ΔΗΛΩΝΟΥΝ, ΟΠΩΣ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ, ΑΤΟΜΙΚΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΑΠΟ 18.217,41 ΟΣ 30.714,52 ΕΥΡΟ. ΕΠΕΣΕ ΠΕΙΝΑ…
Με βάση τα στοιχεία του προϋπολογισμού του 2013, την περίοδο 2004-2013 το σύνολο των άμεσων φόρων ανήλθε στα 196,9 δισ. ευρώ. Από αυτά, τα νομικά πρόσωπα, δηλαδή οι μεγάλες επιχειρήσεις, οι τράπεζες και τα μονοπώλια, πλήρωσαν μόλις 35,6 δισ. ευρώ, δηλαδή ποσοστό 18%. Ακόμα πιο αποκαλυπτικό της φορολογικής «δικαιοσύνης» είναι ότι, από το 2004 σε σύγκριση με το 2013, το ποσοστό συμμετοχής των «εχόντων και κατεχόντων» συνολικά στα φορολογικά έσοδα έχει μειωθεί από το 11,9% στο 3,3%.
Ποιοι είναι οι νόμοι όμως που επιτρέπουν σε μερικούς χιλιάδες «συμπατριώτες» μας να μην πληρώνουν φόρους; Ποια είναι τα νόμιμα «παραθυράκια» για να γεμίζουν τα «σεντούκια» τους με χρήμα και να καταβάλλουν ψίχουλα στα κρατικά ταμεία; Θα επιχειρήσουμε μια πρώτη και όσο το δυνατόν μεγαλύτερη καταγραφή του μεγάλου σκανδάλου της φοροασυλίας και της νόμιμης «φοροδιαφυγής» που απολαμβάνουν μερικές χιλιάδες «πατριώτες» στην «υγειά» των εκατομμυρίων Ελλήνων που το 2013 θα βρεθούν αντιμέτωποι με τη βαρβαρότητα ενός νέου ταξικού φορολογικού νομοσχεδίου.
ΦΟΡΟΑΣΥΛΙΑ ΜΕ ΤΗ «ΒΟΥΛΑ» ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ!
Στην πατρίδα μας υπάρχει λοιπόν μια κατηγορία… συμπολιτών μας που με βάση άρθρο του Συντάγματος απολαμβάνουν καθεστώς φοροασυλίας. Ποιοι είναι αυτοί; Οι εφοπλιστές! Ναι! Υπάρχει άρθρο του Συντάγματος που ενσωματώθηκε στο Σύνταγμα από το 1967 και προβλέπει ότι οι εφοπλιστές απαλλάσσονται από την καταβολή φόρων στα κρατικά ταμεία.
Στην Ελλάδα, όπου κάθε κυβέρνηση φέρνει κι ένα φορολογικό νομοσχέδιο, φορτώνοντας νέα βάρη στις πλάτες του λαού, υπάρχει το «άρθρο 107» του Συντάγματος που στην πρώτη του παράγραφο προβλέπει:
«Προστασία κεφαλαίων εξωτερικού και ειδική οικονομική νομοθεσία. 1. Η πριν από την 21η Απριλίου 1967 νομοθεσία με αυξημένη τυπική ισχύ για την προστασία κεφαλαίων εξωτερικού διατηρεί την αυξημένη τυπική ισχύ που είχε και εφαρμόζεται και στα κεφάλαια που θα εισάγονται στο εξής. Την ίδια ισχύ έχουν και οι διατάξεις των Κεφαλαίων Α” έως και Δ” του τμήματος Α” του νόμου 27/75 «περί φορολογίας πλοίων, επιβολής εισφοράς προς ανάπτυξιν της εμπορικής ναυτιλίας, εγκαταστάσεως αλλοδαπών ναυτιλιακών επιχειρήσεων και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων»».
Ο «ιερός νόμος» 27/75, λοιπόν, που έχει συνταγματική κατοχύρωση, στα 30 άρθρα του προβλέπει 60 φοροαπαλλαγές για το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Μερικές μόνο από αυτές το απαλλάσσουν:
Από οποιοδήποτε φόρο εισοδήματος για τα κέρδη που προκύπτουν από την εκμετάλλευση πλοίων.
Από κάθε φορολογία ή υπεραξία αν πουλήσουν ένα πλοίο, είτε από την είσπραξη ασφαλιστικής αποζημίωσης.
Από το φόρο εισοδήματος τα ποσά των καθαρών κερδών ή μερισμάτων κάθε ημεδαπής ή αλλοδαπής εταιρείας που διαθέτουν, που εκτός από την εκμετάλλευση πλοίων έχει και άλλες εκμεταλλεύσεις.
Από το φόρο πλοία α” κατηγορίας, ναυπηγούμενα στην Ελλάδα.
Από το φόρο πλοία α” κατηγορίας που υφίστανται επισκευές και οι δαπάνες γι» αυτές καλύπτονται με εισαγωγή συναλλάγματος.
Από το φόρο φορτηγά πλοία εφόσον έχουν ηλικία μικρότερη των 30 ετών.
Από κάθε φόρο, τέλος ή εισφορά ή κρατήσεις υπέρ του Δημοσίου ή κάποιου τρίτου το εισόδημα που αποκτάται από γραφεία ή υποκαταστήματα αλλοδαπω% ναυτιλιακών επιχειρήσεων που εγκαθίστανται στην Ελλάδα.
Από κάθε φόρο, τέλος, εισφορά ή κράτηση το εισόδημα που δημιουργείται από την εκμετάλλευση πλοίου στο εξωτερικό.
Από κάθε τέλος τα έγγραφα που συντάσσονται για την εφαρμογή του Ν. 27 191: δηλαδή για την ένταξη τους στο νόμο που τους προσφέρει τις φοροαπαλλαγές!
Από το φόρο κύκλου εργασιών τα τουριστικά επαγγελματικά πλοία ή πλοιάριο.
Από τα τέλη κυκλοφορίας και από το εφάπαξ πρόσθετο ειδικό τέλος τα τουριστικά πλοία και πλοιάρια επαγγελματικής ή ιδιωτικής χρήσης.
Από κάθε φόρο, τέλος ή εισφορά το εισόδημα που αποκτάται από εταιρείες χαρτοφυλακίου που κατέχουν αποκλειστικά μετοχές εταιρειών πλοιοκτητριών που βρίσκονται υπό ελληνική σημαία.
Από το ΦΠΑ για τις παραδόσεις και εισαγωγές πλοίων ή άλλων πλωτών μέσων για εμπορική ή άλλη εκμετάλλευση.
Της καταβολής φόρου κληρονομιών επί πλοίων, μετοχών ή μεριδίων ημεδαπών ή αλλοδαπών εταιρειών πλοιοκτητριών πλοίων, καλύπτουσαι εφεξής άπαντα τα άνω των 1.500 κόρων ολικής χωρητικότητος πλοία.
Με βάση αυτούς τους νόμους και τις φοροαπαλλαγές δημιουργήθηκε το περιβόητο ελληνικό «εφοπλιστικό θαύμα». Μόνο την τελευταία 10ετία τα κέρδη των εφοπλιστών με τις πιο μετριοπαθείς εκτιμήσεις υπολογίζονται στα 200 δισ. δολάρια. Κέρδη που προέρχονται από το καθεστώς φορολογικής ασυλίας αλλά και τη σκληρή εκμετάλλευση των ναυτεργατών μέσα στα καράβια, οι οποίοι σε αντίθεση με τα αφεντικά τους πληρώνουν φόρους και με το παραπάνω.
Αυτό το καθεστώς επιτρέπει στους «πατριώτες» εφοπλιστές μέσα στο 2012 να δαπανήσουν πάνω από 2 δια δολάρια για την απόκτηση μεταχειρισμένων πλοίων, αγοράζοντας από τη δευτερογενή αγορά 111 ποντοπόρα πλοία, σπάζοντας παγκόσμιο ρεκόρ στην αγορά αυτού του είδους. Το ίδιο καθεστώς τούς επιτρέπει μέχρι το τέλος του 2012 να δώσουν για παραγγελίες νέων πλοίων πάνω από 6 δια δολάρια…
ΠΑΡΤΙ ΦΟΡΟΑΠΑΛΛΑΓΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΩΝΥΜΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ
Δεν είναι όμως μόνο οι εφοπλιστές που απολαμβάνουν ειδικό φορολογικό καθεστώς. Πλήρη απαλλαγή από την υποχρέωση να πληρώνουν φόρο εισοδήματος έχουν επίσης:
Οι ελληνικές τεχνικές εταιρείες το κέρδος των οποίων προέρχεται από εργασίες στο εξωτερικό.
Οι ξένες τεχνικές επιχειρήσεις που έχουν κέρδη στη χώρα.
Οι εταιρείες που βγάζουν κέρδη από την πώληση μετοχών ή άλλων παραγώγων προϊόντων του χρηματιστηριακού τζόγου και είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αθηνών.
Απαλλαγή από την πληρωμή Φόρου Εισοδήματος έχουν ακόμα όλες οι ΜΚΟ και μια σειρά από «ιδρύματα» που διατηρούν μεγάλες οικογένειες εφοπλιστών και επιχειρηματιών προκειμένου να προσφέρουν… φιλανθρωπικό έργο!
Επιπλέον και την ίδια ώρα που ένας εργαζόμενος φορολογείται βάσει του νέου φορολογικού νομοσχεδίου με 22% για τα πρώτα 25.000 ευρώ του ετήσιου εισοδήματος του και με 32% για το εισόδημα από 25.000 μέχρι 42.000, τα κέρδη των Ανώνυμων Εταιριών και των υπόλοιπων τμημάτων του κεφαλαίου φορολογού-νται με μόλις 20%!
Την ίδια ώρα που από τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους οι κυβερνώντες καταργούν το αφορολόγητο όριο για τα παιδιά, διατηρούν αλώβητες τις φορολογικές ρυθμίσεις που έχουν θεσπίσει όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις για να έχουν επιπλέον εκπτώσεις στους φόρους που πληρώνουν τα αφεντικά! .
Ετσι από τα ακαθάριστα έσοδα των μεγάλων επιχειρηματιών μπορούν να αφαιρεθούν και να μην υπολογιστούν στη φορολόγηση ποσά που προορίζονται για:
- Δωρεές στο Δημόσιο, σε ΟΤΑ, σε ΝΠΔΔ, σε αθλητικά σωματεία, στην εκκλησία, σε ΜΚΟ κ.ά
- Δαπάνες που οι επιχειρηματίες εμφανίζουν ως δαπάνες της εταιρείας και «έξοδα κίνησης» ενώ επί της ουσίας καλύπτουν προσωπικά τους έξοδα
- Ασφάλιστρα για την ομαδική ασφάλιση ζωής των εργαζομένων τους, που σε κάποιες περιπτώσεις καταλήγουν στα ταμεία θυγατρικών τους ασφαλιστικών εταιρειών
- Δαπάνες για ταξίδια στελεχών της επιχείρησης στο εξωτερικό καθώς και δαπάνες για την «επιμόρφωση» του προσωπικού τους.
Τα προνόμια βέβαια δεν σταματούν εδώ- μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι μπορούν να εξασφαλίσουν βάση του νέου επενδυτικού νόμου φορολογικές απαλλαγές μέχρι και 100% στο όνομα της προσέλκυσης επενδύσεων, κάνοντας μάλιστα «μπίζνες» τις περισσότερες φορές με επιδοτήσεις που προέρχονται από τον κρατικό προϋπολογισμό αλλά και τις κοινοτικές επιδοτήσεις των ΕΣΠΑ.
ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΣΤΙΣ 100 OFFSHORE ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΦΟΡΟ
Ένα διαρκές φορολογικό σκάνδαλο βρίσκεται και πίσω από την ίδρυση και τη φορολόγηση των περιβόητων offshore εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Σύμφωνα με στοιχεία που τηρούνται στο υπουργείο Οικονομικών, οι λεγόμενες «offshore» ή «αλλοδαπές» ή «υπεράκτιες» ή «εξωχώριες» εταιρείες που βρίσκονται στη χώρα ανέρχονται στις 21.065, και ενώ από αυτές οι 16.580 είναι ενεργές εταιρείες, φορολογούνται μόλις 965!
Τα παραπάνω συγκλονιστικά και προκλητικά στοιχεία επιβεβαίωσε με έγγραφο που παρουσίασε ο υφυπουργός Οικονομικών Γ. Μαυραγάνης τον προηγούμενο Νοέμβριο. Βάσει του συγκεκριμένου εγγράφου την τελευταία δεκαετία χιλιάδες «υπεράκτιες» εταιρείες δεν έκαναν φορολογικές δηλώσεις, όπως είναι υποχρεωμένες, προκειμένου να προσδιοριστεί ο ειδικός φόρος που πρέπει να πληρώσουν επί των ακινήτων που διαθέτουν.
Σύμφωνα με το έγγραφο του υπουργείου Οικονομικών, τα στοιχεία που προκύπτουν για τις offshore εταιρείες σε ό,τι αφορά τις δηλώσεις Ειδικού Φόρου επί των Ακινήτων, είναι τα παρακάτω:
- Το 2003 είχαν υποβληθεί 383 δηλώσεις και ο φόρος ανήλθε σε 4.830.905,09 ευρώ
- Το 2004 οι δηλώσεις ήταν 411 και ο φόρος 3.645.775,66 ευρώ
- Το 2005 οι δηλώσεις ήταν 352 και ο φόρος 3.005.765,38 ευρώ
- Το 2006 οι δηλώσεις ήταν 311 και ο φόρος 3.117.108,81 ευρώ
- Το 2007 οι δηλώσεις ήταν 275 και ο φόρος 2.820.464,92 ευρώ
- Το 2008 οι δηλώσεις ήταν 239 και ο φόρος 3.390.785,72 ευρώ
- Το 2009 οι δηλώσεις ήταν 201 και ο φόρος 3.472.938,54 ευρώ
- Το 2010 οι δηλώσεις ήταν 1.177 και ο φόρος 3.410.530,20 ευρώ.
- Το 2011 οι δηλώσεις ήταν 998 και ο φόρος 877.651 ευρώ
- Το 2012 οι δηλώσεις ήταν 965 και ο φόρος 345.201,02 ευρώ.
Από τα παραπάνω στοιχεία προκύπτει ότι:
α) Από τις offshore εταιρείες που λειτουργούν στη χώρα, δηλώσεις για τον προσδιορισμό του ειδικού φόρου επί των ακινήτων που διαθέτουν, καταθέτουν στην καλύτερη περίπτωση μόλις οι 7 από τις 100 και στη χειρότερη περίπτωση μόλις η μία από τις 100!
β) Ο φόρος που καταβάλλουν στα κρατικά ταμεία αυτές που τελικά υποβάλλουν δηλώσεις, μειώθηκε από 4,8 εκατ. το 2003 σε μόλις 345.000 ευρώ το 2012! Και αυτό παρότι τροποποιήθηκε ο νόμος 3091/2002 που αφορά τη φορολογία τους και επιβλήθηκε ειδικός φόρος 3% επί της αξίας των ακινήτων που ανήκουν σε νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες από το νόμο 3842/2010. Έτσι το 2012 καθεμία από τις υπεράκτιες εταιρείες που κατέθεσε δήλωση πλήρωσε φόρο μόλις 357 ευρώ!
Αυτή την περίοδο εκτιμάται ότι υπάρχουν περίπου 4.000 ακίνητα που ανήκουν σε offshore εταιρείες και τα οποία βρίσκονται κυρίως στα βόρεια προάστια της Αττικής, στη Μύκονο, τη Σαντορίνη, τη Ρόδο, και πρόκειται για κατοικίες που ανήκουν σε πολλούς γνωστούς επιχειρηματίες, ανθρώπους από τον καλλιτεχνικό χώρο και πολλούς άλλους «ευυπόληπτους» συμπολίτες μας. Σε υπεράκτιες εταιρείες ανήκουν επίσης θαλάσσια σκάφη, θαλαμηγοί και πολυτελή αυτοκίνητα.
Το κόλπο τηςoffshore  έχουν ανακαλύψει και μεγαλογιατροί προκειμένου να καταθέτουν εκεί τα «φακελάκια» των ασθενών τους ή τα χρήματα που λαμβάνουν υπό τη μορφή «δώρου» από τις φαρμακοβιομηχανίες. Ανθρωπος του ΣΔΟΕ μας αποκάλυψε ότι διαπιστώθηκαν καταθέσεις σε λογαριασμούς γιατρών που διέθετανoffshore  από 500.000 μέχρι 1,5 εκατ. ευρώ μόνο μέσα σε μια μέρα!
Την ίδια ώρα βέβαια η τρικομματική κυβέρνηση συνεχίζει να κοροϊδεύει τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Ο κ. Μαυραγάνης στο έγγραφο που έδωσε με τα στοιχεία ισχυρίζεται προκλητικά ότι: «Με το Ν.3091/2002 επιβλήθηκε ειδικός φόρος 3% επί της αξίας των ακινήτων που ανήκουν σε νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες, με ειδικότερες προϋποθέσεις του νόμου. Σκοπός της θέσπισης του ειδικού φόρου επί των ακινήτων, ήταν η δημιουργία αντικινήτρων και η πάταξη της φοροαποφυγής που παρατηρείται στα ακίνητα που ανήκουν σε εξωχώριες εταιρείες». Όπως διαπιστώσατε άλλη μια επιχείρηση πάταξης της φοροαποφυγής των κυβερνώντων έπιασε τόπο!
Μετά τα παραπάνω δεν είναι καθόλου τυχαίο που έχουν ξεφυτρώσει σαν μανιτάρια δικηγορικά γραφεία σε όλη τη χώρα που διαφημίζουν τα προνόμια για την ίδρυση  εταιρειών.
Δικηγορικό γραφείο που αναλαμβάνει την ίδρυση offshore εταιρειών μας ενημέρωσε ότι: «Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που διαθέτουν οι offshore εταιρείες είναι η χαμηλή, ως και μηδαμινή, φορολογία»… Επίσης μέγιστα πλεονεκτήματα της ίδρυσης μιας «υπεράκτιας» εταιρείας είναι η «ανωνυμία», η «τήρηση του απορρήτου», η «προστασία του ιδιώτη και της περιουσίας του»…
Ακριβώς αυτά τα προνόμια έχουν εκμεταλλευτεί μια σειρά από κεφαλαιοκράτες της χώρας προκειμένου να καταβάλλουν ελάχιστο ή και καθόλου φόρο για την τεράστια ακίνητη περιουσία τους. Στη βάση αυτών των «προνομίων» μια σειρά από «offshore» έχουν μετατραπεί στα μεγαλύτερα «πλυντήρια» για το ξέπλυμα «μαύρου χρήματος». Θυμίζουμε ότι πίσω από τα μεγάλα σκάνδαλα της Siemens, της Μονής Βατοπεδίου, όπως και με τις «μίζες» από εξοπλιστικά προγράμματα, κρύβονταν offshore  εταιρείες.
ΤΡΙΓΩΝΙΚΕΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ, ΤΟ ΝΕΟ ΚΟΛΠΟ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ!
Διεθνώς ονομάζεται «TRANSFER PRICING». Στη χώρα μας έχει τον τίτλο «τριγωνικές πωλήσεις» ή «τριγωνικές συναλλαγές». Το κόλπο στήνεται μέσω offshore ή εταιρειών που δημιουργούν μεγάλες πολυεθνικές σε διάφορα μέρη του κόσμου. Τι σημαίνει τριγωνικές πωλήσεις; Το εμπόρευμα παράγεται στην Κίνα με πολύ χαμηλό κόστος, στη συνέχεια μεταπωλείται σε μια εταιρεία που έχει έδρα σε κάποια χώρα με χαμηλή φορολογία, ακολούθως το αγοράζει η επόμενη εταιρεία που έχει έδρα σε κάποια άλλη χώρα με λίγο ψηλότερη φορολογία από την Ελλάδα και στη συνέχεια έρχεται στη χώρα μας για λογαριασμό της εταιρείας που το έχει παραγγείλει… Όλοι οι μεσάζοντες είναι παραμάγαζα της μητρικής εταιρείας.
Οι εταιρείες ακολουθούν ουσιαστικά τη μέθοδο ανατιμολόγησης με βάση το τριγωνικό σύστημα πώλησης από εταιρεία σε εταιρεία. Τα εμπορεύματα έρχονται μεν κατευθείαν στην Ελλάδα, αλλά τα τιμολόγια έχουν κάνει το γύρο του πλανήτη. Τελικός στόχος, η εικονική αύξηση του κόστους των εμπορευμάτων που εισάγει η πολυεθνική με έδρα την Ελλάδα.
Με αυτό τον τρόπο οι μεγάλες εταιρείες στην Ελλάδα έχουν αγοράσει ένα εμπόρευμα από τρίτη χώρα στην τιμή των 5 ευρώ, αλλά μέσω του συγκεκριμένου συστήματος το τιμολογούν στην Ελλάδα 90 ευρώ, έτσι όταν το πουλάνε 100 ευρώ, φορολογούνται μόνο για τα 10 ευρώ του κέρδους και όχι για 95 που θα φορολογούνταν αν είχαν κάνει απευθείας την εισαγωγή! Όλα τα παραπάνω γίνονται με απόλυτα νόμιμο τρόπο αφού αποτελούν τμήμα εμπορικών συναλλαγών που προστατεύονται από το «διεθνές εμπορικό δίκαιο» αλλά και τους νόμους της ΕΕ περί ελεύθερης διακίνησης εμπορευμάτων.
ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΔΩΡΟ ΣΤΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ
Καθεστώς απόλυτης φορολογικής ασυλίας με βάση το νέο φορολογικό νομοσχέδιο θα έχουν τα επόμενα χρόνια και οι τραπεζίτες. Συγκεκριμένα βάσει του νέου νομοσχεδίου καθιερώνεται για τις τράπεζες ο λεγόμενος «αναβαλλόμενος φόρος» για περίοδο 30 ετών.
Συγκεκριμένα, η ρύθμιση προβλέπει ότι οι τράπεζες που συμμετείχαν στο κούρεμα των κρατικών ομολόγων έχουν τη δυνατότητα να συμψηφίσουν τη ζημία που «υπέστησαν» σε 30 ισόποσες ετήσιες δόσεις συμψηφίζοντας τη με το φόρο εισοδήματος. Μάλιστα προβλέπει ότι σε περίπτωση που δεν έχουν κέρδη, τότε έχουν το δικαίωμα να μην καταβάλλουν φόρο στο κράτος! Ουσιαστικά επιτρέπει στις τράπεζες τις χρονιές που δεν θα εμφανίσουν κέρδη και επομένως δεν θα μπορούν να αποσβέσουν τη ζημία με φόρο εισοδήματος να μετατρέπουν την απόσβεση σε απαίτηση αναβαλλόμενου φόρου, ο οποίος θα συμψηφίζεται στη συνέχεια. Πρόκειται για μια ρύθμιση που θα οδηγήσει σε φορολογικές απώλειες δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ για τα κρατικά ταμεία.
Γίνεται φανερό ότι, αν στις προθέσεις των κυβερνώντων ήταν να φορολογήσουν τον πραγματικό πλούτο και να καταπολεμήσουν το πλήθος των φορολογικών προνομίων και τα τεχνάσματα που χρησιμοποιούν τα μονοπώλια για να φοροδιαφεύγουν, δεν θα χρειαζόταν η σφαγή των λαϊκών οικογενειών! Αυτό όμως δεν πέρασε ούτε κατά διάνοια από το μυαλό των κ.κ. Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη γιατί αν το έπρατταν θα πήγαιναν κόντρα στα ίδια τους τα αφεντικά, στο σύστημα που με την πολιτική τους υπηρετούν.


Στην Ελλάδα των μνημονίων, όπως ακριβώς και στην Ελλάδα προ των μνημονίων, μερικές χιλιάδες γνωστών οικογενειών απολαμβάνουν με κάθε νομιμότητα πλήρη φοροασυλία. Πρόκειται για τη χώρα όπου το 2011 ένας στους τρεις βιομηχάνους δήλωνε εισόδημα 5.000 ευρώ. Πρόκειται για τη χώρα όπου οι μεγιστάνες, οι κολόνες της οικονομίας, οι «χορηγοί» του συστήματος, αποφασίζουν μόνοι τους πόσο φόρο θέλουν να πληρώσουν Πρόκειται για τη χώρα όπου μια σειρά μεγάλα «τζάκια» έχουν ιδρύσει offshore εταιρείες (παρεμπιπτόντως, 21.065 offshore εταιρείες, από τις οποίες μόνο 96 “ φορολογούνται) για να μην πληρώνουν φόρους για τα ακίνητα, τις βίλες κατά εξοχικά τους. Πρόκειται για την ίδια χώρα όπου, ενώ το 1960 οι έμποροι, οι βιομήχανοι και οι βιοτέχνες κάλυπταν το 50,8% των άμεσων φόρων, το 2012 φτάσαμε να πληρώνουν μόλις το 7,9%.
Σύμφωνα με έκθεση του ΟΟΣΑ, στη διάρκεια της δεκαετίας του 2000 η εργασία στην Ελλάδα είχε φορολογία με μέσο συντελεστή φορολόγησης 35%, όταν ο πραγματικός μέσος φορολογικός συντελεστής για το κεφάλαιο ήταν 15%. Να σημειωθεί ότι αυτός ο πραγματικός μέσος φορολογικός συντελεστής για τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου, το 15% δηλαδή, διαμορφώθηκε σε μια περίοδο που υποτίθεται ότι το κεφάλαιο είχε φορολογία με ονομαστικό φορολογικό συντελεστή 45%, 35% και 25% επί των κερδών του.
Πώς γίνεται αυτό; Είναι σχετικά απλό: μπορεί ο φορολογικός συντελεστής για βιομηχάνους, τραπεζίτες και εργολάβους να εμφανιζόταν -στα χαρτιά- στα επίπεδα του κάθε φορά θεσπισμένου ορίου (45%, 35%, 25% κ.ο.κ.), αλλά την ίδια στιγμή ήταν και είναι τόσα τα «παραθυράκια», οι φοροαπαλλαγές, οι χαριστικές ρυθμίσεις, οι «ειδικές» ρυθμίσεις για τις ΑΕ και τις ΕΠΕ, ώστε τελικά οι τραπεζίτες, οι πετρελαιάδες και οι λοιποί… αναξιοπαθούντες πληρώνουν ως και δύο φορές λιγότερο φόρο από τους μισθωτούς. Αυτό προκύπτει από την έκθεση του ΟΟΣΑ.
ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ. ΚΟΚΚΑΛΗΣ, ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΛΑΦΟΥΖΟΣ, ΜΑΝΕΣΗΣ
Όταν η Καγκελάριος της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ ρωτούσε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια τι γίνεται με τους πλούσιους Έλληνες, θα μπορούσε να τους αναφέρει με τα μικρά τους ονόματα. Αλλωστε, μόλις 51 κάτοικοι αυτής της χώρας δήλωσαν ατομικό εισόδημα πάνω από 900.000 ευρώ – κι εμείς δεν αναφερόμαστε σε κανέναν από αυτούς. Για να εξηγήσουμε πώς λειτουργεί το σύστημα, αναφερόμαστε σε τέσσερις εμβληματικές περιπτώσεις, πασίγνωστους επιχειρηματίες που έχουν συχνά απασχολήσει τη δημόσια συζήτηση, και μελετήσαμε το φορολογικό προφίλ τους:Έναν μεγιστάνα, τον Σωκράτη Κόκκαλη, ο οποίος δηλώνει ατομικό εισόδημα όσα η γραμματέας του. Έναν τραπεζίτη, τον Ανδρέα Βγενόπουλο, που δηλώνει ατομικό εισόδημα όσα ένας πρωτοδιοριζόμενος ταμίας στην τράπεζα του. Έναν εφοπλιστή και καναλάρχη, τον Γιάννη Αλαφούζο, που δηλώνει ατομικό εισόδημα όσα βγάζει ένας ανερχόμενος δημοσιογράφος στο κανάλι του. Κι έναν βιομήχανο, τον Νίκο Μάνεση, για τον οποίο κινητοποιήθηκε ολόκληρη κυβέρνηση προκειμένου να σπάσουν τα ΜΑΤ μια απεργία, μόνο και μόνο για να βάλει λίγο αργότερα ο ίδιος λουκέτο στην επιχείρηση του.
Η δημοσίευση των φορολογικών προφίλ των τεσσάρων επιχειρηματιών επιβάλλεται για λόγους δημοσίου συμφέροντος και υπηρετεί τη διεκδίκηση κοινωνικής δικαιοσύνης, ιδιαίτερα τη στιγμή που με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο μειώνεται ακόμη περισσότερο ο συνολικός συντελεστής φορολογίας των εταιρειών αλλά και των διανεμόμενων κερδών προς τους επιχειρηματίες, ενώ για ακόμη μια φορά κατακρεουργούνται οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι.
Το ζητούμενο δεν είναι να στοχοποιηθούν οι συγκεκριμένοι επιχειρηματίες ούτε να γίνει κουτσομπολιό – γι” αυτό άλλωστε δεν δημοσιεύονται ούτε διευθύνσεις ούτε αριθμοί κυκλοφορίας οχημάτων, ενώ δεν δημοσιοποιούνται τα στοιχεία που αφορούν το Ε9, τις υπεράκτιες εταιρείες ή τα εισοδήματα που προκύπτουν από άλλες ενέργειες ή από τη συμμετοχή σε διοικητικά συμβούλια. Δημοσιεύουμε ένα δείγμα των στοιχείων που περιήλθαν σε γνώση μας, αφότου ερευνήθηκε η γνησιότητα τους. Το ζητούμενο είναι να αντιληφθεί ένα ευρύτερο κοινό ότι τελικά «λεφτά υπάρχουν», αλλά καμία κυβέρνηση δεν τολμά να τα απαιτήσει από τους… αναξιοπαθούντες κεφαλαιοκράτες, αλλάζοντας το νόμο ώστε να φορολογηθούν τα πραγματικά υψηλά εισοδήματα που προκύπτουν ως μερίδιο κέρδους από τις εταιρείες τους.
Τη στιγμή λοιπόν που απαιτείται από τον λαό να επιδείξει «πατριωτισμό», αποκτώντας… «φορολογική συνείδηση», το UNFOLLOW προτείνει να θυμηθούμε τι στ” αλήθεια σημαίνει κοινωνική δικαιοσύνη και παρουσιάζει το φορολογικό προφίλ των:
Βιομηχάνου Νικόλαου Μάνεση με συνολικό δηλωθέν ατομικό εισόδημα 30.714,52 ευρώ, αυτοτελή φορολογούμενα ποσά 401.681,09 ευρώ και τεκμαρτό εισόδημα 631.542,60 ευρώ.
Επιχειρηματία Σωκράτη Κόκκαλη με συνολικό δηλωθέν ατομικό εισόδημα 26.870,11 ευρώ, αυτοτελή φορολογούμενα ποσά 945.597,59 ευρώ και τεκμαρτό εισόδημα 1.965.115,54 ευρώ.
Εφοπλιστή και μηντιάρχη Ιωάννη Αλαφούζου με συνολικό δηλωθέν ατομικό εισόδημα 26.160,40 ευρώ, αυτοτελή φορολογούμενα ποσά 5.120.556,71 ευρώ και τεκμαρτό εισόδημα 1.296.874,90 ευρώ.
Τραπεζίτη Ανδρέα Βγενόπουλου με συνολικό δηλωθέν ατομικό εισόδημα 18.217,41 ευρώ, αυτοτελή φορολογούμενα ποσά 1.713.275,18 και τεκμαρτό εισόδημα 1.984.898,22 ευρώ.
Στις φωτογραφίες με τα εκκαθαριστικά σημειώματα των τεσσάρων επιχειρηματιών, αξίζει να σταθείτε στην στήλη αριστερά: κάντε την πρόσθεση των τεκμηρίων από πολυτελή γιοτ, αεροπλάνα, σπίτια, αυτοκίνητα, δάνεια, και θα ανακαλύψετε ότι το τεκμαρτό τους εισόδημα είναι όσο χρειάζεται για να είναι νόμιμοι. Λύνεται ο γρίφος πιο εύκολα και από σταυρόλεξο για αρχάριους: χαρακτηριστική είναι η πρακτική να δηλώνουν ως αυτοτελή φορολογούμενα ποσά, αυτά που προκύπτουν δηλαδή από τη διανομή των κερδών των επιχειρήσεων, μερικές εκατοντάδες ευρώ παραπάνω απ” όσα χρειάζονται για να καλύψουν το τεκμήριο διαβίωσης τους.
ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΗΣ ΦΟΡΟΑΣΥΛΙΑΣ
Αυτό είναι ένα καλά κρυμμένο φορολογικό μυστικό: Τα κέρδη των εταιριών δεν διανέμονται όλα στους μετόχους. Αντιθέτως, μοιράζονται και φορολογούνται στην υψηλότερη κλίμακα μόνο τόσα όσα χρειάζονται για να καλυφθούν «τρύπες». Έτσι, τα υπόλοιπα κέρδη υποτίθεται ότι παραμένουν στις εταιρείες, έχοντας γλιτώσει τη φορολόγηση μέχρι και την υψηλότερη κλίμακα – σε αντίθεση με τα έσοδα μισθωτών και συνταξιούχων που φορολογούνται όλα (αλλά και τα κέρδη εταιρειών σε άλλες χώρες). Ο φόρος με το νόμο που ίσχυε μέχρι και το 2012 για κάποιον που δηλώνει πάνω από 100.000 ατομικό εισόδημα ήταν 45%. Οι ιδιοκτήτες των ΑΕ και των ΕΠΕ, για παράδειγμα, παίρνουν όσο μερίδιο χρειάζονται από τα κέρδη των όποιων εταιρειών τους με επιπλέον φορολογία 25% για να καλύψουν το τεκμήριο διαβίωσης, και τα υπόλοιπα κέρδη τους μένουν στο ταμείο της εταιρείας φορολογημένα με 20%.
Νομίμως το κάνουν. Όπως νομίμως αφήνουν τα κέρδη τους στο ταμείο της εταιρείας τους φορολογημένα με το «ταπεινό» 20%. Και αν προκύψει και μια χρονιά εμφανίσουν ζημιές, τις καλύπτουν με τα κέρδη προηγουμένων ετών, τα οποία δεν έχουν φορολογηθεί γιατί «ξέχασαν» να μοιράσουν τα μερίδια. Επαναλαμβάνουμε, νομίμως γίνονται αυτά στο ελληνικό Ελντοράντο. Βέβαια στη Γερμανία που τόσο θέλουμε να μιμηθούμε, τα μερίδια φορολογούνται μεν με μικρότερο συντελεστή, αλλά μοιράζονται το ίδιο έτος, ενώ τα κέρδη των εταιρειών φορολογούνται 30-33% και μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις επιτρέπεται ένα μέρος των κερδών να μείνει στο ταμείο της εταιρείας.
Η τακτική των ελλήνων επιχειρηματιών είναι νόμιμη, είναι όμως και ηθική; Οι περισσότεροι αποκτούν περιουσιακά στοιχεία (αυτοκίνητα, ακίνητα, σκάφη αναψυχής) στο όνομα της επιχείρησης και η δαπάνη αγοράς μειώνει τα καθαρά κέρδη της εταιρείας. Τα κέρδη αυτά αν είχαν μοιραστεί χωρίς να δίνεται η δυνατότητα επιλογής να μείνουν στο ταμείο της εταιρείας, θα είχαν φορολογηθεί με 25%. Δεν ισχύει το ίδιο για μισθωτούς και συνταξιούχους, οι οποίοι όταν αποκτούν ένα περιουσιακό στοιχείο δεν προβλέπεται για τη δαπάνη αυτή μείωση του φορολογητέου εισοδήματος. Ο επιχειρηματίας έχει τη δυνατότητα οι δαπάνες που αφορούν τα αυτοκίνητα, τα ακίνητα, τα σκάφη αναψυχής, το σούπερ μάρκετ, το κομμωτήριο της συζύγου, τα έξοδα από τα ταξίδια αναψυχής, την νταντά του παιδιού, την οικιακή βοηθό και πολλά άλλα να αφαιρούνται από τα ακαθάριστα κέρδη της εταιρείας. Άρα τα παραπάνω καθαρά κέρδη μπορούν να εμφανιστούν αρκετά μειωμένα και ο τελικός -ο «πραγματικός»- φόρος να είναι χαμηλότερος. Οι μισθωτοί απλά μαζεύουν αποδείξεις και τις φυλάνε στο συρτάρι. Φόρος δεν εκπίπτει.
ΤΟ ΝΟΜΙΜΟ ΚΑΙ ΤΟ… ΗΘΙΚΟ
Τα παραπάνω είναι ένα μικρό δείγμα του αντιλαϊκού χαρακτήρα όλων των φορολογικών συστημάτων. Και αυτού που είχαμε αλλά και του νέου δημιουργήματος της κυβέρνησης της ελληνικής τρόικας. Βέβαια, όπως θα μας θύμιζε και ο πρώην υπουργός Γιώργος Βουλγαράκης, «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό», έτσι δεν είναι; Ή μήπως τελικά η πέρα για πέρα νόμιμη στον ελληνικό καπιταλισμό «αποταμίευση» στον κουμπαρά της εταιρείας εισοδημάτων προς φορολόγηση είναι πέρα για πέρα ανήθικη; Το σίγουρο είναι ότι η νεοφιλελεύθερη και βάρβαρη πολιτική αντιβαίνει ακόμα και στις επιταγές του Συντάγματος, το οποίο κάνει λόγο για «βάρη» όπου οι’Ελληνες συνεισφέρουν «χωρίς διακρίσεις».
Επί τρία χρόνια τα κυρίαρχα ΜΜΕ στην Ελλάδα παραδίδουν στον λαό μαθήματα ότι πρέπει να επιδείξει «πατριωτισμό». Πώς; Αποκτώντας «φορολογική συνείδηση». Πόσες φορές έχουν ασχοληθεί με τη φορολογική συνείδηση των επιχειρηματιών; Πόσες φορές έχουν ασχοληθεί με τις πολυεθνικές, τις τράπεζες, τις βιομηχανίες; Ας βγει τώρα στα παράθυρα του ΣΚΑΪ ο Μπάμπης ο Σουγιάς να κάνει μάθημα για τη φορολογική συνείδηση των Ελλήνων. Όλων των Ελλήνων.
Τέλος, οι υποσχέσεις των κ.κ. Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη για «δίκαιο φορολογικό», «ανακατανομή των βαρών» και «πάταξη της φοροδιαφυγής» πήγαν περίπατο στον κήπο του Μεγάρου Μαξίμου. Με τον νέο φορολογικό νομοσχέδιο μισθωτοί και συνταξιούχοι επιβαρύνονται κι άλλο, την ίδια στιγμή που φορολογικές ελαφρύνσεις προβλέπονται για τις ΑΕ και τις ΕΠΕ, καθώς η συνολική φορολογική επιβάρυνση από 45% (42% πραγματικό), όπου ανέρχεται σήμερα, περιορίζεται στο 36% (33% πραγματικό). Ειδικότερα, με τις νέες διατάξεις που θα τεθούν σε εφαρμογή από το 2013, τα αδιανέμητα κέρδη των εταιρειών φορολογούνται με συντελεστή 26%, από 20% που ισχύει σήμερα, αλλά στα μερίσματα (διανεμόμενα κέρδη) θα επιβάλλεται φόρος με συντελεστή 10%, από 25% όπου ανέρχεται σήμερα. Και αυτά αν θέλουν να τα μοιράσουν. Σε αυτό ο νομοθέτης δεν τόλμησε να αλλάξει κάτι.