Να ποιους δολοφονούν οι φασίστες

Ενα φίλος του περιγράφει ποιος ήταν ο Πάυλος 

"Την Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου του 2012 χτύπησε το τηλέφωνο μου και στη άλλη γραμμή ήταν ο Παύλος. Εκείνες τις μέρες έκανε δριμύ ψύχος στην Αθήνα και τα πρώτα θύματα της κρίσης, βρίσκονταν άστεγοι στο κέντρο της Αθήνας. Τα ΜΜΕ είχαν βγάλει ειδοποίηση πως το κρύο ήταν ικανό να σκοτώσει ανθρώπους που κοιμόντουσαν στο δρόμο.
Η συνομιλία που ακολούθησε, εξελίχθηκε κάπως έτσι:
- Έλα Λάγνη, πρέπει να με βοηθήσεις να κάνουμε κάτι για τους άστεγους.
- Και τι να κάνουμε ρε Παύλο;
- Να πάμε να τους βοηθήσουμε. Όποιον βλέπουμε στο δρόμο να τον βοηθάμε να πάει στα κέντρα στέγασης, για να μη θρηνήσουμε ανθρώπους.
- Που να πάμε ρε Παύλο στο κρύο; Ποιον να βοηθήσουμε;
- Θα εκτυπώσουμε χαρτιά που θα ενημερώνουν τόσο τους άστεγους όσο και άλλους Αθηναίους που μπορεί να καταφύγει κάποιος για να μην παγώσει. Θα τα κανονίσω εγώ όλα. Θα φωνάξουμε και φίλους και fans, MCs και συγκροτήματα και θα πάμε αύριο.
Κάτσε γράψε τα κείμενα που τα φτιάχνεις καλά, φτιάξε και το event στο facebook γιατί δεν το έχω πολύ με την τεχνολογία, κάλεσε κόσμο και πάμε αύριο το απόγευμα κέντρο. Αθηνάς, Μεταξουργείο, Κολωνό, όπου υπάρχουν άστεγοι να κάνουμε κάτι.
- Τι αύριο ρε φίλε; Τρελάθηκες; Δεν θα μαζέψουμε κόσμο. Δεν θα προλάβουμε.
- Δεν με ενδιαφέρει. Όσοι έρθουνε. Ότι κάνουμε. Όσοι έχουνε τα κότσια να υποστηρίζουν το λόγο τους με τις πράξεις τους. Όλοι οι ράπερς που βγαίνουν και λένε ότι κάνουν κάτι για αυτό τον τόπο, να έρθουνε. Αλλιώς να μη μιλάνε καθόλου. Το hiphop αυτό είναι. Δεν θέλει πολλά λόγια, θέλει έργα.
Όλη την υπόλοιπη μέρα μέχρι και το απόγευμα της Πέμπτης καλούσαμε κόσμο και κάναμε τις απαραίτητες ενέργειες για να συντονιστούμε. Μαζευτήκαμε καμιά 30αριά άτομα, χωριστήκαμε σε ομάδες και περπατήσαμε όλες τις «κακές» γειτονιές, μοιράζοντας και τοιχοκολλώντας περισσότερα από 1000 φυλλάδια, βοηθώντας παράλληλα τους ανθρώπους που έμεναν στο δρόμο. Δίχως διακρίσεις.
Μας σταμάτησε και η ομάδα ΔΙΑΣ σε κάποια φάση με απειλητικές διαθέσεις. Μας ρωτούσαν που ανήκουμε και γιατί το κάνουμε αυτό. Δεν πίστευαν πως μπορεί κάποιος να το κάνει, γιατί απλά... αισθάνεται την ευθύνη του σαν πολίτης να βοηθήσει τον συνάνθρωπο. Θέλαν να μας κατατάξουν κάπου, και όταν είδαν πως αυτό δεν συνέβαινε, απογοητεύτηκαν και μας άφησαν να συνεχίσουμε.
Σε κάποιες περιπτώσεις καλέσαμε και τις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου για να περιθάλψουν Έλληνες και αλλοδαπούς οι οποίοι κινδύνευαν άμεσα από το κρύο.
Η δράση αυτή κράτησε περίπου 4 ώρες. Δεν αλλάξαμε τον κόσμο εκείνη τη νύχτα, απλά κάναμε κάτι καλό για τους λιγότερο τυχερούς συμπολίτες μας. Ήταν μια ιδέα που της έδωσε ψυχή και σάρκα ο Παύλος. Οι υπόλοιποι παραταχθήκαμε γύρω του και επανδρώσαμε την αντίληψη του για δράση προς έναν καλύτερο κόσμο. Αυτός ήταν ο χαρακτήρας του και θα μας λείψει...
ΥΓ: Η ιστορία που έγραψα είναι 100% αληθινή και δεν αποσκοπεί στην ειδωλοποίηση ή την ηρωοποίηση του Παύλου Φύσσα. Ο λόγος που το έκανα είναι να μεταφέρω σε όσους δεν τον ήξεραν, το ποιον και το χαρακτήρα του ανθρώπου που έφυγε από κοντά μας τόσο άδικα. Καλό σου ταξίδι φίλε.
Αυτός ήταν ο Παύλος Φύσσας. ΑΘΑΝΑΤΟΣ".

Aggeliki Aggelopoulou '' Όσοι έχουνε τα κότσια να υποστηρίζουν το λόγο τους με τις πράξεις τους''. Αυτή η λεπτομέρεια προσδίδει την ποιότητα στον άνθρωπο.