Βασίλης Ραφαηλίδης Ιστορία (κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού κράτους 1830-1974
Μερικά ακόμα αποσπάσματα από το γεμάτο πικρές αλήθειες βιβλίο του .
Κάθε ομοιότητα με το σήμερα δεν είναι ούτε τυχαία ούτε συμπτωματική
«... Ενώ άλλες χώρες κάνουν διεθνή εξωτερική πολιτική , η Ελλάδα, ως συνήθως, δεν τα καταφέρνει να κάνει ούτε εθνική εσωτερική πολιτική. »
« Οι λαοί δεν έχουν μόνο ήρωες, έχουν και καθάρματα. Στην ιστορία ενός τόπου δεν ανήκουν μόνο οι ήρωες, ανήκουν και τα καθάρματα, που κι αυτά γράφουν ιστορία. Η Ελλάδα αγκαλιάζει τους προδότες, τους δοσίλογους και τους πατριδοκάπηλους, όλων των περιόδων που δεν έλειψαν ποτέ, και καταδικάζει αυτούς που νοιάστηκαν ειλικρινά για τούτον το δύσμοιρο τόπο, που συνεχίζει να υποφέρει από έλλειψη ιστορική ειλικρίνειας. »
Για την αποστασία του 1965 γράφει :
Αμέσως μετά την παραίτηση Παπανδρέου, ορκίζεται μία τριμελής κυβέρνηση: Πρωθυπουργός ο Νόβας, υπουργός Αμύνης ο Κωστόπουλος, υπουργός Εσωτερικών ο ναύαρχος Τούμπας. Την άλλη μέρα η κυβέρνηση συμπληρώνεται. Ναι, αλλά πρέπει να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης. Α, όλα κι όλα, το θέατρο πρέπει να παιχτεί όπως προβλέπει το Σύνταγμα. Ή έχουμε δημοκρατία ή έχουμε τρίχες. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να φανεί πως «η ανεξάρτητη και υπερήφανη Ελλάδα» είναι ένα ξέφραγο αμπέλι, όπου μπαινοβγαίνουν κοπρόσκυλα. Η κυβέρνηση Νόβα πρέπει οπωσδήποτε να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης.
Πώς όμως; Της χρειάζονται 151 ψήφοι και έχει μονό 131. Έλλειμμα, είκοσι. Δύσκολο είναι να αγοράσεις εκτός από τους 25 πρώτους «ανιδιοτελείς», που εξαρχής αποστάτησαν χωρίς δυσκολία, άλλους 20 λιγούρηδες από το Κέντρο; Η ταρίφα ορίζεται από 100 μέχρι 200 χιλιάδες δολάρια της εποχής το κεφάλι. Τζάμπα πράγμα, δηλαδή, αν λογαριάσεις τα οφέλη της ολιγαρχίας απ’ τη «δημοκρατία» που πρόκειται να αγοραστεί, στην κυριολεξία. Και ήταν όλοι κεντρώοι, οι άθλιοι. Πουλήθηκαν για 100 χιλιάδες δολάρια οι φθηνότεροι και 200 οι ακριβότεροι. Η αγοραπωλησία έγινε σε τρία στάδια, κι όσοι πουλήθηκαν πρώτοι πήραν τα λιγότερα. Ήταν φυσικό. Όσο πιο σπάνιο γίνεται το εμπόρευμα, τόσο καλύτερη τιμή πιάνει. Επιτελείς του σχεδίου της αποστασίας, ο Χοϊδάς απ’ τη μεριά των ανακτόρων και ο Μητσοτάκης απ’ τη μεριά του Κέντρου. »
«... Στάδιο δεύτερο, το του Τσιριμώκου αποκαλούμενο.(…)
Ο άνθρωπος που λίγες μέρες πριν είχε πει σε λόγο του στη Θεσσαλονίκη πως ο βασιλιάς δεν θα εύρισκε άλλους κατεψυγμένους πρωθυπουργούς εκτός απ’ τον Νόβα, αυτοκαταψύχεται και αυτοπροσφέρεται στα ανάκτορα, δώρον εξ ουρανού. Και τα ανάκτορα δέχονται εν χορδαίς και οργάνοις τούτον τον «κρυπτοκομουνιστή». Όλοι τάχουν χαμένα. (…) »
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας